پرکردن دندان نوعی درمان دندانپزشکی ترمیمی است که برای ترمیم کمترین شکستگی دندان، پوسیدگی دندان یا سطوح آسیب دیده دندان استفاده می شود. مواد پرکننده، که شامل کامپوزیت، پرسلن و آمالگام نقره است، ممکن است برای صاف کردن سطوح دندان برای گاز گرفتن یا جویدن بهتر استفاده شود.
از دست دادن مینای دندان جزء رایج پوسیدگی دندان است و ممکن است منجر به حساسیت دندان شود. در بسیاری از موارد، حساسیت ناشی از از دست دادن مینای دندان به طور قابل توجهی بهبود می یابد یا به طور کامل با قرار دادن مواد پرکننده دندان مناسب از بین می رود. اما در برخی موارد، بسته به میزان پوسیدگی یا آسیب دندان، دندان آسیب دیده ممکن است به روش‌های اضافی یا جایگزین نیاز داشته باشد، از جمله:
- روکش های دندانی: دندان هایی که نیاز به حمایت بیشتری نسبت به پرکردن سنتی دارند ممکن است به روکش دندان نیاز داشته باشند. .
- ایمپلنت‌های دندانی & بریج‌های دندانی: آسیب‌های جبران‌ناپذیر دندانی که نیاز به کشیدن دندان دارند ممکن است نیاز به ایمپلنت یا پل.
- کانال های ریشه (شاید همراه با درمان آنتی بیوتیکی): دندان های عفونی، آبسه یا آسیب دیده عصبی ممکن است به روت کانال نیاز داشته باشند. .
مشاوره و برنامه ریزی درمان
یکی از شایع‌ترین مسائل بهداشت دهان و دندان که در طول نظافت و معاینات برنامه‌ریزی شده کشف می‌شود، پوسیدگی است. دندانپزشک شما با استفاده از پروب دندانی، دندان های مشکوک را معاینه می کند و همچنین برای تعیین وسعت و محل دقیق حفره و پوسیدگی، عکس رادیوگرافی می گیرد.
هنگامی که مشخص شد که به پر کردن نیاز است، دندانپزشک شما را در مورد گزینه های شما برای پر کردن و آب بندی حفره برای جلوگیری از پوسیدگی و آسیب بیشتر به دندان راهنمایی می کند. بر اساس تاریخچه پزشکی، محل حفره، نیازهای زیبایی، نیروی گاز گرفتن، دوام، هزینه، تعداد ویزیت های لازم و ترجیح شما، دندانپزشک بهترین گزینه پرکننده شما را تعیین می کند، خواه باندینگ کامپوزیت مستقیم، آمالگام (نقره) باشد. طلا یا اینله/آنله های ایجاد شده در لابراتوار دندانپزشکی یا با استفاده از تجهیزات CAD/CAM در مطب.
دندانپزشک شما ممکن است بتواند فوراً درمان پر کردن را کامل کند. ناحیه اطراف دندان آسیب دیده با استفاده از یک بی حس کننده موضعی بی حس می شود (بی حس می شود) و در صورت لزوم، ممکن است برای اطمینان از راحتی خود، نوعی دندانپزشکی آرام بخش دریافت کنید. به خاطر داشته باشید که اگر تحت درمان آرامبخش قرار بگیرید، پس از انجام این عمل نمی توانید خودتان رانندگی کنید.
روش
دندانپزشک این عمل را با آماده سازی دندان و نواحی اطراف آن برای بازگرداندن پوسیدگی یا آسیب شروع می کند. پوسیدگی یا آسیب با یک هندپیس دندانپزشکی (معروف به مته) یا لیزر برداشته می شود و قبل از اتمام ترمیم، ناحیه برای حذف باکتری ها یا زباله ها تمیز می شود.
اولین مرحله در انجام عمل پر کردن کامپوزیت شامل جداسازی دندان با استفاده از یک سد لاستیکی است. جداسازی دندان در ترمیم کامپوزیت بسیار مهم است زیرا از تداخل رطوبت در فرآیند باندینگ جلوگیری می کند. این کار مستلزم قرار دادن چسب های مختلف و به دنبال آن مواد کامپوزیت است که سپس با یک نور باندینگ مخصوص سخت می شود. ترمیم کامپوزیت تکمیل شده هم عملکردی و هم ظاهر طبیعی دارد.
ریکاوری و مراقبت های پس از آن
پس از پر شدن حفره، دندانپزشک شما درباره اقداماتی که می توانید برای جلوگیری از ایجاد پوسیدگی در زیر یا اطراف پرکردگی یا در سایر دندان ها انجام دهید، صحبت خواهد کرد.
مسواک زدن دو بار در روز با خمیر دندان حاوی فلوراید و نخ دندان کشیدن با نخ دندان یا پاک کننده بین دندانی یک بار در روز توصیه می شود. برای معاینات روتین و تمیز کردن دندان ها با دندانپزشک و متخصص بهداشت خود قرار ملاقات بگذارید. بسته به خطر پوسیدگی شما، دندانپزشک شما همچنین ممکن است سیلانت هایی را برای جلوگیری از ایجاد پلاک و پوسیدگی روی دندان های آسیاب شما و همچنین استفاده از دهان شویه های حاوی فلوراید را به عنوان یک اقدام پیشگیرانه پیشنهاد دهد. (مطمئن شوید که آبی محل زندگی شما دارای فلوراید است. در غیر این صورت، از شستشوی فلوراید یا خمیردندان استفاده کنید تا مطمئن شوید که محافظت از دندان مورد نیاز است.)
همچنین، از آنجایی که رژیم غذایی و تغذیه بر سلامت دهان و دندان تأثیر می گذارد، حفظ یک رژیم غذایی متعادل و محدود کردن مصرف غذاها و نوشیدنی های شیرین و بین وعده های غذایی مهم است.
هزینه درمان چقدر است؟
پر کردن کامپوزیت معمولاً گران‌تر از پرکننده‌های آمالگام سنتی است زیرا به فرآیند پیچیده‌تر، مواد گران‌تر و تجهیزات اداری اضافی نیاز دارد. مواد کامپوزیت جایگزین زیبایی شناختی برای مواد آمالگام سنتی است. به این ترتیب، افرادی که قبلاً پر کردن آمالگام دریافت کرده اند، اغلب به دندانپزشک خود مراجعه می کنند تا آنها را با کامپوزیت جایگزین کنند.
هزینه پر کردن دندان به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله:
- دندانپزشکی که این روش را انجام می دهد.
- مکانی که در آن اجرا می شود.
- نوع بیمه دندانپزشکی شما همانطور که در بالا ذکر شد، بیمه دندانپزشکی معمولاً هزینه های اضافی مربوط به کامپوزیت را پوشش نمی دهد.
- تعداد سطوح دندانی که نیاز به پر کردن دارند. به عنوان مثال، یک دندان ممکن است فقط یک سطح تحت تأثیر پوسیدگی یا آسیب قرار گرفته باشد، در حالی که دندان دیگر ممکن است یک یا چند سطح تحت تأثیر پوسیدگی یا آسیب داشته باشد.
به طور متوسط انتظار می رود که پر کردن آمالگام تقریباً 12 سال دوام داشته باشد، در حالی که انتظار می رود پرکردن کامپوزیت پنج تا هفت سال طول بکشد. البته این بستگی به ملاحظات منحصر به فرد شما دارد، مراقبتی که با آن بهداشت دهان و دندان خود را رعایت می کنید و تعهد شما به بازدیدهای مداوم دندانپزشکی.
هزینه آمالگام به طور متوسط حدود 200 تا 400 دلار برای هر پر کردن است، در حالی که هزینه کامپوزیت مبتنی بر رزین که بر اساس تعداد سطوح دندانی که مواد روی آن قرار می‌گیرند تعیین می‌شود، به طور متوسط از 215 تا 500 دلار برای هر پر کردن متغیر است.
پرسلن یا کامپوزیت؟
تعدادی مزایا و معایب در رابطه با کامپوزیت و چینی و آمالگام وجود دارد.
ایمنی و ظاهر: علاوه بر داشتن ظاهری دلپذیرتر و طبیعی‌تر مانند دندان، پرکننده‌های چینی و کامپوزیت دارای مزیت بالقوه عدم داشتن جیوه یا سایر فلزاتی هستند که ممکن است به آن کمک کنند. به حساسیت یا سمیت. سمیت جیوه ناشی از پر کردن آمالگام موضوعی بحث برانگیز است، اگرچه هیچ تحقیقی تا به امروز قادر به نشان دادن خطرات وجود جیوه به عنوان جزئی از پرکننده های آمالگام نبوده است. با این حال، بسیاری از بیماران حساسیت فلزی دارند و برخی نیز طعم فلز را پس از قرار دادن آمالگام گزارش کرده‌اند. گفته می شود، تحقیقات قابل توجهی در مورد ارزیابی سمیت مرتبط با تجزیه زیستی کامپوزیت انجام شده است. سمیت جیوه به خوبی ثابت شده است، اما مطالعات بیشتری برای درک کامل سمیت ترکیبی بالقوه مورد نیاز است.
دوام: چینی و کامپوزیت قبلاً به اندازه آمالگام بادوام نبودند. با این حال، سازندگان دندانپزشکی گام‌های بزرگی در بهبود استحکام مواد رزین کامپوزیت برداشته‌اند، به طوری که پرکننده‌های کامپوزیت اکنون این پتانسیل را دارند که برای همه دندان‌ها از جمله دندان‌های آسیاب استفاده شوند. علاوه بر این، مواد کامپوزیت اغلب به آماده سازی دندان کمتری نیاز دارند و ممکن است به اندازه آمالگام دندان آسیب دیده را ضعیف نکنند، که اغلب به آماده سازی دندان گسترده تر نیاز دارد. با این حال، پر کردن آمالگام دارای سابقه طولانی مدت است و ممکن است به طور قابل توجهی بیشتر از پرسلن و کامپوزیت دوام بیاورد، علاوه بر این که دوام بیشتری دارد. مواد کامپوزیت نیز مستعد نشتی هستند و بنابراین می توانند سریعتر از آمالگام پوسیده شوند.
شکل دهی دندان: همه پرکردن ها نیاز به آماده سازی دندان آسیب دیده دارند، اما معمولاً برای پرسلن یا کامپوزیت آماده سازی کمتری لازم است. به طور معمول، این بدان معنی است که هنگام قرار دادن کامپوزیت، ساختار دندان کمتر سالمی باید برداشته شود.
تکنیک و زمان: بیش از آمالگام، موفقیت پرسلن یا کامپوزیت به تکنیک دندانپزشک شما بستگی دارد. ترمیم های پرسلن یا کامپوزیت نیز نیاز به استفاده از تجهیزات اضافی دارند و خود این روش تا 50 درصد زمان بیشتری نسبت به روش پر کردن آمالگام نیاز دارد. این عوامل به هزینه های بالاتر مرتبط با پرسلن و کامپوزیت کمک می کنند. علاوه بر این، اکثر شرکت های بیمه دندانپزشکی هزینه های اضافی مربوط به پرسلن و کامپوزیت را پوشش نمی دهند.
مهارت: بیشتر دندانپزشکان در پر کردن پرسلن و کامپوزیت مهارت دارند، اما سطح مهارت آنها ممکن است متفاوت باشد. انتخاب دندانپزشک مناسب عامل مهمی در درمان پوسیدگی دندان یا آسیب های مشابه است. بپرسید که آیا دندانپزشک شما تحصیلات تکمیلی را دریافت کرده است که به دندانپزشکان اجازه می دهد مهارت های خود را در ترمیم های پرسلن یا کامپوزیت اصلاح کنند.
اگر مدتی را صرف درک تفاوت‌های بین روش‌های مختلف ترمیمی و مواد مورد استفاده برای هر یک کنید، بهتر از گزینه‌ای که برای شما مناسب است مطلع خواهید شد. برای تعیین زمان، هزینه، عملکرد و ارزش زیبایی شناختی تمام درمان های ترمیمی موجود برای دندان های پوسیده یا آسیب دیده، با دندانپزشک خود مشورت کنید.