سفید کردن دندان یکی از محبوب ترین درمان های دندانپزشکی زیبایی است که روشی سریع، غیرتهاجمی و مقرون به صرفه برای افزایش لبخند ارائه می دهد. درمان‌های سفیدکننده (یا سفیدکننده) که برای مردان و زنان به طور یکسان ارزش جهانی دارد، برای برآورده کردن هر بودجه، بازه زمانی و خلق و خوی در دسترس هستند. چه به صورت جلسات سفید کردن حرفه ای یک ساعته در مطب دندانپزشکی یا اسپا زیبایی، یا کیت های سفید کننده خانگی خریداری شده در داروخانه محلی شما، راه حل های فراوانی وجود دارد.
تقریباً هر کسی که راه حل سفید کننده دندان را انتخاب می کند، شاهد بهبود متوسط تا قابل توجهی در روشنایی و سفیدی لبخند خود است. گفته می شود، این یک راه حل دائمی برای تغییر رنگ نیست و برای اثر طولانی مدت نیاز به نگهداری یا “لمس” دارد.
در این مقاله همه چیزهایی را که به سفید کردن دندان‌ها مربوط می‌شود، از جمله فرآیند تغییر رنگ دندان، عواملی که باعث ایجاد لکه می‌شوند، گزینه‌های درمانی مختلف موجود، و خطرات و هزینه‌های مرتبط با آنها را بررسی می‌کنیم.
سفید کردن در مقابل سفید کردن: تفاوت چیست؟
طبق گفته FDA، اصطلاح “بلیچینگ” تنها زمانی مجاز است که دندان ها را بیش از رنگ طبیعی سفید کنند. این به شدت در مورد محصولات حاوی سفید کننده – معمولاً پراکسید هیدروژن یا پراکسید کاربامید – صدق می کند.
از طرف دیگر، اصطلاح “سفید کننده” به بازگرداندن رنگ سطح دندان با از بین بردن کثیفی و باقی مانده ها اشاره دارد. بنابراین از نظر فنی، هر محصولی که برای تمیز کردن دندان ها (مانند خمیر دندان) استفاده شود، سفید کننده محسوب می شود. البته، اصطلاح سفید کننده بهتر از سفید کننده به نظر می رسد، بنابراین بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد – حتی در هنگام توصیف محصولات حاوی سفید کننده.
ترجیح سفید کننده برای سفید کردن در مطب، در جایی که زمان محدود است، پراکسید هیدروژن قدرتمند و سریع است. هنگامی که در بلیچینگ دندان استفاده می شود، غلظت پراکسید هیدروژن از تقریباً 9 تا 40 درصد متغیر است.
در مقابل، سفید کننده ترجیحی برای سفید کردن دندان در خانه، پراکسید کاربامید کندتر است که به پراکسید هیدروژن تجزیه می شود. پراکسید کاربامید حدود یک سوم قدرت پراکسید هیدروژن را دارد. این بدان معناست که یک محلول 15 درصدی پراکسید کاربامید معادل تقریبی محلول پنج درصدی پراکسید هیدروژن است.
معاینه مینای دندان
بسیاری از ما به دلیل داشتن سطح مینای چینی مانند، با دندان های سفید درخشان شروع می کنیم. مینای دندان که از میله های کریستالی میکروسکوپی تشکیل شده است برای محافظت از دندان در برابر اثرات جویدن، قروچه، ضربه و حملات اسیدی ناشی از قند طراحی شده است. اما در طول سال‌ها مینای دندان فرسوده می‌شود، شفاف‌تر می‌شود و اجازه می‌دهد رنگ زرد عاج – ماده اصلی دندان – خود را نشان دهد.
در طول جویدن معمولی، عاج دست نخورده باقی می ماند در حالی که میلیون ها ریز ترک در مینای دندان ایجاد می شود. این ترک ها و همچنین فضاهای بین میله های مینای کریستالی هستند که به تدریج پر از لکه ها و زباله ها می شوند. در نتیجه دندان‌ها در نهایت ظاهری کدر و بی‌درخش پیدا می‌کنند.
سفید کردن دندان لکه ها و مواد زائد را از بین می برد و ترک های مینای دندان را باز و در معرض دید قرار می دهد. برخی از ترک ها به سرعت توسط بزاق دوباره معدنی می شوند، در حالی که برخی دیگر دوباره با زباله های آلی پر می شوند.
تغییر رنگ دندان: رنگ آمیزی بیرونی در مقابل رنگ آمیزی داخلی
دو دسته از رنگ‌آمیزی در ارتباط با دندان‌ها وجود دارد: خارجی و داخلی.
لکه‌های خارجی آنهایی هستند که در اثر قرار گرفتن در معرض نوشیدنی‌ها، غذاها و تنباکو تیره‌رنگ و فرسودگی معمول روی سطح دندان‌ها ظاهر می‌شوند. لکه های بیرونی سطحی جزئی هستند و با مسواک زدن و تمیز کردن پیشگیرانه دندان پاک می شوند. لکه های بیرونی سرسخت را می توان با تلاش های بیشتر، مانند سفید کردن دندان ها، از بین برد. لکه‌های بیرونی پایدار می‌توانند به عاج نفوذ کرده و در صورت عدم رسیدگی زودهنگام به عاج نفوذ کنند.
بیشتر بدانید…
علل و درمان عفونت ایمپلنت دندان
لکه‌های ذاتی آنهایی هستند که در قسمت داخلی دندان‌ها ایجاد می‌شوند. لکه های درونی ناشی از ضربه، پیری، قرار گرفتن در معرض مواد معدنی (مانند تتراسایکلین) در طول تشکیل دندان و/یا مصرف بیش از حد فلوراید است. در گذشته تصور می‌شد که لکه‌های ذاتی بسیار مقاوم هستند و نمی‌توان آنها را با سفید کردن اصلاح کرد. امروزه، متخصصان دندانپزشکی زیبایی بر این باورند که حتی لکه‌های درونی عمیق را می‌توان با سفید کردن دندانهای خانگی تحت نظارت که طی چند ماه یا حتی یک سال حفظ می‌شود، پاک کرد. اگر همه چیز جواب نداد، راه‌حل‌های زیبایی جایگزین برای درمان لکه‌های درونی وجود دارد، مانند روکش‌های دندان.
چه چیزی باعث لکه شدن دندان می شود؟
سن: همبستگی مستقیمی بین رنگ دندان و سن وجود دارد. با گذشت سال ها، دندان ها در نتیجه ساییدگی و تجمع لکه ها تیره می شوند. نوجوانان احتمالاً نتایج فوری و چشمگیری را از سفید شدن تجربه خواهند کرد. در دهه 20، زمانی که دندان ها شروع به رنگ زرد نشان می دهند، سفید کردن ممکن است نیاز به کمی تلاش بیشتری داشته باشد. تا دهه چهل، رنگ زرد جای خود را به قهوه ای می دهد و ممکن است نیاز به نگهداری بیشتری باشد. در دهه پنجاه، دندان‌ها لکه‌های سرسختی را جذب کردند که پاک کردن آنها دشوار (اما نه غیرممکن) است.
رنگ شروع: همه ما به یک رنگ ذاتی دندان مجهز شده‌ایم که از زرد مایل به قهوه‌ای تا خاکستری مایل به سبز متغیر است و با گذشت زمان تشدید می‌شود. رنگ زرد-قهوه ای معمولاً نسبت به رنگ سبز-خاکستری به سفید شدن بیشتر پاسخ می دهد.
شفافیت و لاغری: اینها نیز ویژگی‌های ژنتیکی هستند که با افزایش سن بیشتر مشخص می‌شوند. در حالی که همه دندان‌ها شفافیت دارند، دندان‌هایی که مات و ضخیم هستند یک مزیت دارند: رنگ روشن‌تر به نظر می‌رسند، درخشندگی بیشتری نشان می‌دهند و به بلیچینگ پاسخ می‌دهند. دندان‌هایی که نازک‌تر و شفاف‌تر هستند – به ویژه دندانهای جلویی – رنگدانه‌ای کمتری دارند که برای بلیچینگ لازم است. به گفته دندانپزشکان زیبایی، شفافیت تنها حالتی است که با هیچ نوع سفید کردن دندان قابل اصلاح نیست.
عادات غذایی: مصرف همیشگی شراب قرمز، قهوه، چای، کولا، هویج، پرتقال و سایر نوشیدنی‌ها و غذاهای با رنگ‌های عمیق باعث ایجاد لکه‌های قابل توجهی در طول سال‌ها می‌شود. علاوه بر این، غذاهای اسیدی مانند مرکبات و سرکه به فرسایش مینای دندان کمک می کنند. در نتیجه، سطح شفاف‌تر می‌شود و عاج زرد رنگ بیشتری از آن نمایان می‌شود.
عادات سیگار کشیدن: نیکوتین رسوبات قهوه‌ای رنگی بر جای می‌گذارد که به آرامی در ساختار دندان فرو می‌روند و باعث تغییر رنگ درونی می‌شوند.
داروها / مواد شیمیایی: استفاده از تتراسایکلین در طول تشکیل دندان، لکه‌های نواری خاکستری یا قهوه‌ای تیره ایجاد می‌کند که پاک کردن آنها بسیار دشوار است. مصرف بیش از حد فلوراید باعث فلوئوروزیس (تغییر رنگ مشخص شده با ظاهر شدن لکه های سفید کم رنگ روی دندان ها) و نواحی مرتبط با لکه های سفید می شود.
ساییدن: بیشتر در اثر استرس ایجاد می‌شود، دندان قروچه (قروچه، دندان قروچه، و غیره) می تواند به ریز ترک خوردگی دندان ها اضافه کند و باعث تیره شدن لبه های گزنده شود.
تروما: سقوط و آسیب‌های دیگر می‌تواند باعث ایجاد ترک‌های قابل توجهی در دندان‌ها شود که مقادیر زیادی لکه و زباله را جمع‌آوری می‌کند.
گزینه های سفید کننده شما چیست؟
امروزه سه گزینه اصلی سفید کردن دندان در دسترس است. هر سه متکی به غلظت های مختلف پراکسید و زمان های مختلف کاربرد هستند.
سفید کننده در مطب
تغییر رنگ قابل توجه در مدت زمان کوتاه، مزیت اصلی سفید کردن در مطب است. این پروتکل شامل استفاده دقیق کنترل شده از یک ژل پراکسید با غلظت نسبتا بالا است که توسط دندانپزشک یا تکنسین آموزش دیده پس از محافظت از لثه با یک سد لاستیکی رنگ بر روی دندان ها اعمال می شود. به طور کلی، پراکسید برای چندین فواصل 15 تا 20 دقیقه ای روی دندان ها باقی می ماند که جمعاً تا یک ساعت (حداکثر) می رسد. ممکن است به افرادی که دارای لکه های سرسخت هستند توصیه شود که برای یک یا چند جلسه سفید کننده اضافی مراجعه کنند، یا ممکن است از آنها خواسته شود که با یک سیستم مصرف خانگی ادامه دهند.
هزینه: 650 دلار برای هر بازدید (به طور متوسط) در سراسر کشور.
کیت های تهیه شده به صورت حرفه ای
بسیاری از دندانپزشکان بر این عقیده هستند که کیت های سفید کننده به صورت حرفه ای می توانند بهترین نتایج را در طولانی مدت داشته باشند. کیت های خانه دار حاوی یک ژل پراکسید با غلظت پایین است که به راحتی قابل استفاده است و برای یک ساعت یا بیشتر (گاهی در طول شب) روی دندان ها باقی می ماند. هر چه درصد پراکسید کمتر باشد، ممکن است مدت بیشتری روی دندان باقی بماند. این ژل با استفاده از سینی های بلیچینگ سفارشی که شبیه محافظ های دهان هستند، روی دندان ها اعمال می شود.
هزینه: 100 تا 400 دلار
بیشتر بدانید…
نقش لثه در کاشت ایمپلنت دندان
محصولات بدون نسخه
ارزان‌ترین و راحت‌ترین گزینه‌های سفیدکننده دندان، بلیچینگ بدون نسخه شامل استفاده از کیت سفیدکننده‌ای است که در فروشگاه خریداری می‌شود، حاوی ژل سفیدکننده با غلظت کمتر از سفیدکننده‌های حرفه‌ای. ژل از طریق سینی‌ها، نوارها یا اعمال رنگ روی دندان‌ها اعمال می‌شود. در بسیاری از موارد این ممکن است تنها تعدادی از دندان های جلویی را سفید کند، برخلاف سینی های سفارشی که می توانند کل لبخند را سفید کنند.
هزینه: 20 تا 100 دلار
چگونه می توانید سفید شوید؟ یک موضوع زیبایی شناسی
نتایج ذهنی هستند و به طور قابل توجهی از فردی به فرد دیگر متفاوت هستند. بسیاری از آنها بلافاصله از نتیجه خود خوشحال می شوند، در حالی که برخی دیگر ممکن است ناامید شوند. قبل از شروع هر گونه درمان سفید کننده، از دندانپزشک خود بخواهید تا ایده ای واقع بینانه از نتایجی که احتمالاً به دست می آورید و مدت زمان لازم برای دستیابی به آنها را ارائه دهد.
راهنماهای سایه
در مطب دندانپزشکی، رنگ قبل و بعد از دندان معمولاً با راهنماهای سایه اندازه گیری می شود. اینها نمایشگرهای دستی از طیف وسیعی از رنگ های دندان هستند. (دندانپزشکان همچنین از آنها در انتخاب تاج و سایر سایه های ترمیم استفاده می کنند.)
تنظیم کننده استاندارد در میان آنها مدت هاست که راهنمای سایه کلاسیک Vitapan بوده است. این استاندارد راهنمای سایه شامل 16 سایه است که به طور سیستماتیک از روشن تا تیره در چهار گروه رنگ مرتب شده اند و یک اصطلاح جهانی رنگ دندان را ارائه می دهد.
در حالی که سفید کردن گاهی اوقات می تواند رنگ دندان را با 9 درجه یا بیشتر روشن کند، اکثر کسانی که دندان های خود را سفید می کنند احتمالاً تغییر دو تا هفت سایه را مشاهده می کنند.
خطرات
درمان‌های سفید کردن دندان زمانی که روش‌ها طبق دستورالعمل دنبال شوند، ایمن در نظر گرفته می‌شوند. با این حال، خطرات خاصی در ارتباط با بلیچینگ وجود دارد که باید از آنها آگاه باشید:
- حساسیت: سفید کردن می‌تواند باعث افزایش موقت حساسیت به دما، فشار و لمس شود. این به احتمال زیاد در هنگام سفید کردن در مطب، جایی که سفید کننده با غلظت بالاتر استفاده می شود، رخ می دهد. برخی از افراد درد تیراندازی خود به خودی (“زنگر”) را در وسط دندان های جلویی خود تجربه می کنند. افرادی که بیشترین خطر را برای حساسیت به سفید کردن دارند افرادی هستند که دچار تحلیل لثه، ترک های قابل توجه در دندان های خود یا نشت ناشی از ترمیم های معیوب هستند. همچنین گزارش شده است که مو قرمزها، از جمله آنهایی که هیچ فاکتور خطر دیگری ندارند، در معرض خطر خاصی برای حساسیت دندان و زنگ زدن هستند. حساسیت به سفید کردن بیشتر از یک یا دو روز طول نمی کشد، اما در برخی موارد ممکن است تا یک ماه ادامه یابد. برخی از دندانپزشکان خمیردندان حاوی نیترات پتاسیم را برای دندان های حساس توصیه می کنند.
- تحریک لثه: بیش از نیمی از افرادی که از سفید کننده‌های پراکسید استفاده می‌کنند، درجاتی از تحریک لثه را تجربه می‌کنند که ناشی از غلظت سفیدکننده یا تماس با سینی‌ها است. چنین تحریکی معمولاً تا چند روز ادامه می‌یابد و پس از توقف سفید کردن یا کاهش غلظت پراکسید از بین می‌رود.
- دندانهای تکنیکالر: ترمیم‌هایی مانند باندینگ، دندان روکش‌ها یا روکش‌ها تحت تأثیر سفیدکننده قرار نمی‌گیرند و بنابراین تا زمانی که دندانهای اطراف سفید می‌شوند، رنگ پیش‌فرض خود را حفظ می‌کنند. این منجر به چیزی می شود که اغلب “دندان های تکنیکالر” نامیده می شود.
حفظ نتایج خود
برای افزایش طول عمر دندان های تازه سفید شده، دندانپزشکان به احتمال زیاد توصیه می کنند:
- پیگیری در خانه یا سفید کردن نگهداری – بلافاصله اجرا می شود یا به ندرت یک بار در سال انجام می شود.
- حداقل یک هفته پس از سفید شدن از مصرف غذاها و نوشیدنی های تیره رنگ خودداری کنید.
- در صورت امکان، نوشیدنی های تیره رنگ را با نی میل کنید.
- رعایت بهداشت دهان و دندان – مسواک زدن و نخ دندان کشیدن بعد از غذا و قبل از خواب.
هشدارها
علاوه بر عوامل خطر ذکر شده، تعدادی احتیاط را باید قبل از انجام سفید کردن دندان در نظر گرفت:
- هیچ مقدار بلیچینگ باعث ایجاد دندان های سفید “غیرطبیعی” نمی شود.
- تقریباً دو هفته پس از بلیچینگ، نتایج سفید کردن به طور کامل دیده نمی شود. اگر می خواهید ترمیم های سرامیکی انجام دهید و می خواهید مطمئن شوید که رنگ آن با دندان های تازه سفید شده شما مطابقت دارد، این یک نکته مهم است.
- اگر باندینگ زیبایی، ونیرهای چینی یا سایر ترمیم‌ها بخشی از برنامه درمانی شما هستند، نباید آنها را حداقل تا دو هفته پس از بلیچینگ قرار دهید تا از چسبندگی مناسب، عملکرد و تطابق سایه اطمینان حاصل شود.
- برای جلوگیری از اثر تکنیکالر، ترمیم های همرنگ دندان احتمالاً پس از بلیچینگ نیاز به تعویض دارند.
- لثه های فرورفته اغلب سطح ریشه های زرد رنگ خود را در خط لثه نشان می دهند. ثابت شده است که سفید کردن آن رنگ زرد دشوار است.
- به زنان باردار یا شیرده توصیه می شود که از سفید کردن دندان خودداری کنند. تاثیر بالقوه سفید کننده بلعیده شده بر روی جنین یا نوزاد هنوز مشخص نیست.