دندانپزشکی عصبی عضلانی رویکردی برای درمان دندانپزشکی است که بر اصلاح ناهماهنگی فک تمرکز دارد. دندانپزشکان عصبی عضلانی موقعیت بهینه فک را به منظور تصحیح ناهماهنگی و تنظیم نحوه به هم خوردن دندان های بالا و پایین (اکلوژن) تعیین می کنند. دندانپزشکان با ترمیم مجدد مفصل فک از طریق استفاده از ترمیم های دندانی زیبایی، ترمیم کانتور دندان (تعادل) یا ارتودنسی تلاش می کنند تا استرس عضلات فک را کاهش داده و علائم دردناک اختلال مفصل گیجگاهی فکی (TMJ یا TMD) را از بین ببرند.
چیزی که دندانپزشکی عصبی عضلانی را از سایر تئوری‌های اکلوژن که ممکن است راهنمای درمان دندانپزشکی باشد متمایز می‌کند، تاکید آن بر نیروی جاذبه به عنوان تعیین کننده بایت و همچنین محل شل شدن عضلات فک است.
آغاز نظریه عصبی عضلانی
دندانپزشکی عصبی عضلانی در اواخر دهه 1960 / اوایل دهه 1970 توسط دکتر برنارد جنکلسون که رابطه فک بالا و پایین را بررسی کرد، معرفی شد. با این حال، او معاینه خود را به دندان ها محدود نکرد، بلکه رابطه بین عضلات، اعصاب، استخوان ها و دو مفصل گیجگاهی فکی (TMJs) را نیز بررسی کرد.
او با کمک پسرش، دکتر باب جنکلسون، تجهیزاتی را برای تعیین موقعیت ایده آل فک پایین، که مشخص شد جایی که عضلات فک راحت تر هستند، ایجاد کرد. با توجه به دکتر جنکلسون و نظریه عصبی عضلانی، زمانی که دندان ها، عضلات فک و TMJ در یک راستا نباشند، علائم TMD رخ می دهد.
تشخیص
علاوه بر اشعه ایکس یا رادیوگرافی دیجیتال که موقعیت و وضعیت مفاصل فک را نشان می دهد، دندانپزشکان از چندین فناوری تشخیصی برای تعیین موقعیت ایده آل فک برای تسکین علائم TMD استفاده می کنند. این فناوری ها عبارتند از:
- تجهیزات کامپیوتری برای ثبت وضعیت استراحت فک فرد، نحوه بسته شدن آن و سایر حرکات
- الکترومیوگرافی (EMG) برای اندازه گیری موقعیت های تحت فشار و شل عضلات فک فرد، و همچنین شناسایی هرگونه نقص ساختاری در مفصل فک.
- سونوگرافی و/یا آنالیز ارتعاشات مفصلی برای ضبط صداهای مفصل فک و تعیین وجود ناهنجاری ها
درمان ها
اگر فک به درستی تراز نشده باشد، دندانپزشکی عصبی عضلانی ممکن است به رفع علت دقیق مشکل کمک کند – اعم از موقعیت مفصل فک، عضله یا دندان. طرح‌های درمانی ایجاد شده توسط دندانپزشکان برای تصحیح ناهنجاری‌های بایت طراحی شده‌اند و به فک‌ها اجازه می‌دهند در درازمدت به موقعیت‌های مطلوب خود بروند.
به عنوان مثال، دندانپزشکان ادعا می کنند که درد و اسپاسم عضلانی را می توان با استفاده از تحریک عصبی الکتریکی از طریق پوست با فرکانس پایین (ULF-TENS) تسکین داد. این درمان شامل قرار دادن الکترودهایی بر روی نواحی فک، گردن و شانه شما است که تحریک الکتریکی خفیفی را برای انقباض مکرر عضلات فک به منظور شل کردن آنها منتقل می کند.
تنظیم نیش فرد را می توان با استفاده از یک وسیله دهانی – مانند آتل یا محافظ دهان – تا زمانی که نیش به طور دائم تثبیت شود، انجام داد. یا ممکن است به کار ارتودنسی برای اطمینان از تراز مناسب، علاوه بر ترمیم های دندانی مانند روکش ها، یا ترمیم مجدد دندان (تعادل) نیاز باشد.
درباره ارتودنسی دندان ایمپلنت شده بیشتر بخوانید…
هزینه درمان
هزینه درمان عصبی عضلانی بستگی به وضعیت بالینی شما و اقدامات لازم برای درمان بیماری شما، تخصص دندانپزشک، محل دندانپزشک و نوع بیمه دندانپزشکی شما دارد. ممکن است 15 درصد بازپرداخت یا حداکثر 50 درصد جذب کل هزینه های پروسه دریافت کنید.
با این حال، به خاطر داشته باشید که درمان‌های عصبی عضلانی ممکن است نیاز به بازسازی کامل دهان داشته باشند و هزینه تقریبی (حداقل) می‌تواند حدود 1000 تا 4000 دلار برای هر دندان باشد. این رقم شامل هیچ هزینه ای برای جراحی دهان، افزایش طول تاج، درمان های پریودنتال و غیره نمی شود. منطقی است که انتظار داشته باشیم بازسازی کامل دهان حدود 40000 تا 90000 دلار هزینه داشته باشد.
قبل از موافقت با هر گونه درمان، با دندانپزشک خود و برنامه دندانپزشکی خود مشورت کنید تا تعیین کنید که هزینه کل چقدر خواهد بود. تامین مالی شخص ثالث از طریق مطب دندانپزشک شما در دسترس است تا به شما در پرداخت ماهانه مقرون به صرفه کمک کند.
توجه به این نکته مهم است که تکنیک‌های دندانپزشکی عصبی عضلانی تنها روش‌هایی برای درمان موفقیت‌آمیز علائم TMD یا برای ایجاد برنامه‌های درمانی برای تنظیم اکلوزال و بایت نیستند. برای یافتن یک متخصص واجد شرایط، با دندانپزشک عمومی خود مشورت کنید.