کشیدن دندان : شامل چه چیزی است؟

وقتی صحبت از روش های دندانپزشکی به میان می آید، کشیدن دندان از ترسناک ترین چشم اندازهای بیماران است. که به آن اگزودنتیا نیز گفته می شود، کشیدن دندان شامل برداشتن دندان از حفره آن در استخوان فک است. قبل از اینکه دندانپزشک شما به فکر کشیدن دندان باشد، تمام تلاش برای ترمیم دندان شما انجام خواهد شد. با این حال، گاهی اوقات لازم است.

دلایل کشیدن دندان

آسیب/ترومای شدید دندان: برخی از دندان ها دارای چنان پوسیدگی و آسیب (شکستگی یا ترک خوردگی) هستند که ترمیم آن ممکن نیست. برای مثال، دندان‌های مبتلا به بیماری پیشرفته لثه (پریودنتال) ممکن است نیاز به کشیدن داشته باشند. با بدتر شدن بیماری لثه، دندان – که توسط استخوان اطراف آن کمتر حمایت می شود – اغلب به حدی لق می شود که کشیدن تنها راه حل است.

دندان‌های نامناسب/ناکار: برای جلوگیری از عوارض احتمالی که ممکن است منجر به تأثیر منفی نهایی بر سلامت دهان شود، دندانپزشک شما ممکن است توصیه کند دندان‌هایی را که نامرتب هستند و یا اساساً بی‌فایده هستند (دندان‌هایی که دندان‌های مخالفی برای گاز گرفتن ندارند) خارج کنید.

درمان ارتودنسی: درمان ارتودنسی، مانند بریس، ممکن است نیاز به برداشتن دندان ها داشته باشد تا فضای مورد نیاز برای بهبود تراز دندان ها ایجاد شود.

بیشتر بدانید…
ارتودنسی دندان ایمپلنت شده

دندان های اضافی: همچنین به عنوان دندان های اضافی شناخته می شود، دندان های اضافی ممکن است مانع رویش دندان های دیگر شوند.

پرتودرمانی: پرتودرمانی سر و گردن ممکن است نیاز به کشیدن دندان در میدان پرتو داشته باشد تا از عوارض احتمالی مانند عفونت جلوگیری شود.

شیمی درمانی: شیمی درمانی سیستم ایمنی را ضعیف می کند، خطر عفونت دندان و کشیدن دندان را افزایش می دهد.

پیوند اعضا: داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی که پس از پیوند عضو تجویز می شوند، می توانند احتمال عفونت دندان را افزایش دهند. به این ترتیب، برخی از دندان ها قبل از پیوند عضو نیاز به برداشتن دارند.

دندان های متداول کشیده شده: کشیدن دندان عقل یکی از رایج ترین دسته های کشیدن دندان است. بسیاری از متخصصان دندانپزشکی برای کمک به رفع مشکلات احتمالی، برداشتن دندان عقل (مولر سوم) را قبل از رشد کامل – معمولاً در سنین نوجوانی – توصیه می کنند. یکی از مشکلاتی که ممکن است رخ دهد، ایجاد یک دندان نهفته است که ظاهر شده و جایی برای رشد در دهان ندارد. سایر مشکلات مرتبط با دندان های نهفته شامل عفونت، پوسیدگی دندان های مجاور، تداخل بایت و بیماری لثه است.

کشیدن برخی از دندان‌های دائمی که رویش نیافته‌اند:  مانند دندان نیش. ممکن است برای ایجاد فضا برای درمان ارتودنسی لازم باشد.

دو نوع کشیدن دندان

استخراج ساده : این روش ها بر روی دندان هایی که در دهان قابل مشاهده هستند انجام می شود. دندانپزشکان عمومی معمولاً کشیدن های ساده را انجام می دهند و اکثر آنها معمولاً تحت بی حسی موضعی، با یا بدون داروهای ضد اضطراب یا آرامبخش انجام می شوند.

کشیدن جراحی : این شامل دندان‌هایی است که به راحتی در دهان دیده نمی‌شوند یا به این دلیل که در خط لثه شکسته شده‌اند یا به‌طور کامل بیرون نیامده‌اند. کشیدن جراحی که توسط دندانپزشکان یا جراحان دهان انجام می شود، به نوعی از روش های جراحی نیاز دارد، مانند برداشتن استخوان، برداشتن و یا بلند کردن و جمع کردن تمام یا بخشی از بافت لثه برای نمایان شدن دندان، یا شکستن دندان به قطعات (به نام دندان). بخش بندی). کشیدن جراحی را می توان با بی حسی موضعی و/یا آرام بخش آگاهانه انجام داد. بیماران با شرایط خاص پزشکی و کودکان خردسال ممکن است بیهوشی عمومی دریافت کنند.

آمادگی برای جراحی دندان

قبل از کشیدن دندان، دندانپزشک یا جراح دهان شما در مورد تاریخچه پزشکی و دندان شما صحبت می کند و رادیوگرافی می گیرد. برخی از متخصصان دندانپزشکی آنتی بیوتیک هایی را برای قبل و بعد از جراحی تجویز می کنند. آنتی بیوتیک ها به احتمال زیاد به بیماران مبتلا به عفونت یا سیستم ایمنی ضعیف در زمان جراحی، افرادی که تحت عمل جراحی طولانی تر هستند یا افراد جوان یا مسن داده می شود.

برای جلوگیری از عوارض احتمالی، دندانپزشک خود را در مورد تمام داروهایی – نسخه‌ای، بدون نسخه (OTC) و گیاهی – که مصرف می‌کنید مطلع کنید. به عنوان مثال، آسپرین روند انعقاد خون را کند می کند. جینکو بیلوبا و جینسینگ نیز بر لخته شدن خون تأثیر می گذارند.

بسیاری از مردم دوست دارند برای کشیدن دندان آرام بخش شوند. گزینه های احتمالی دندانپزشکی آرام بخش شامل اکسید نیتروژن (“گاز خنده”)، یک آرام بخش خوراکی (مانند قرص والیوم) یا یک آرام بخش داخل وریدی است که از طریق تزریق در رگ های شما تزریق می شود. اگر اکسید نیتروژن را انتخاب کنید، می توانید خودتان را به خانه برسانید. اگر یکی از انواع دیگر آرامبخش را انتخاب کنید، به کسی نیاز دارید که شما را به ویزیت دندانپزشکی شما برساند.

چه چیزی در طول درمان انتظار می رود؟

در قرار ملاقات کشیدن، دندانپزشک شما دندانی که قرار است کشیده شود و همچنین استخوان فک و لثه اطراف آن را بی حس یا بی حس می کند. به طور معمول، یک بی حس کننده موضعی مانند نووکائین یا لیدوکائین برای از بین بردن ناراحتی تزریق می شود.

کشیدن ساده : دندانپزشک شما دندان را با انبردست مخصوص به نام فورسپس استخراج می‌گیرد و آن‌ها را به جلو و عقب می‌برد تا دندان قبل از درآوردن آن لق شود. گاهی اوقات برای کمک به لق شدن دندان از یک ابزار برش جراحی به نام لوکساتور – که بین دندان و لثه قرار می گیرد – استفاده می شود. دندانپزشکان همچنین از “آسانسور” استفاده می کنند، که اهرم هایی شبیه به پیچ گوشتی های کوچک هستند. معمولاً دندانپزشک ابتدا از آسانسور برای قرار دادن بین دندان و استخوان اطراف استفاده می کند. آسانسور به دندان فشار وارد می کند که به گسترش حفره دندان و جدا شدن رباط آن کمک می کند.

کشیدن جراحی : این روش‌ها معمولاً پیچیده‌تر هستند، بنابراین دندانپزشک شما ممکن است قبل از بی‌حس کردن دندان، شما را آرام کند، سپس از مته دندان‌پزشکی استفاده کند، با آسانسور یا فورسپس کشیدن دندان به دندان شما فشار وارد کند و دندان شما را خارج کند. در موارد دیگر ممکن است به تلاش جراحی بیشتری نیاز باشد. به عنوان مثال، لثه و/یا بافت استخوانی ممکن است دندان را بپوشاند یا اطراف آن را به گونه ای احاطه کند که دیدن و یا دسترسی به آن را برای دندانپزشک شما دشوار کند. در این صورت، دندانپزشک شما باید این بافت را برش داده و بلند کند یا آن را جدا کند. گاهی اوقات یک دندان آنقدر محکم در حفره خود گیر می کند که دندانپزشک شما باید دندان را تکه تکه کند تا هر قسمت را به صورت جداگانه بردارد.

دندانپزشک شما ممکن است پس از عمل نیاز به بخیه زدن و/یا اضافه کردن استخوان (طبیعی یا مصنوعی) در محل استخراج داشته باشد. برخی از بخیه ها قابل جذب هستند و خود به خود از بین می روند. برخی دیگر معمولاً حدود یک هفته پس از جراحی نیاز به برداشتن توسط دندانپزشک شما دارند.

کشیدن دندان مدرن

در حالی که ابزارهای برش جراحی مانند چاقوی جراحی و مته های دندان هنوز معمولاً در استخراج جراحی استفاده می شوند، استفاده از لیزرهای دندانی و جراحی الکتریکی در چنین روش هایی در حال رشد است.

لیزرها از پرتوهای نور پرانرژی برای برش استفاده می کنند، در حالی که جراحی الکتریکی از حرارت کنترل شده برای برش استفاده می کند. از مزایای جراحی لیزر و الکتروسرجری به عنوان کمکی در کشیدن دندان در مقایسه با چاقوی جراحی سنتی و مته های دندانپزشکی می توان به دقت بیشتر، احتمال آسیب کمتر به ساختارهای مجاور، خونریزی و ناراحتی کمتر و زمان بهبودی سریعتر اشاره کرد. اما از معایب استفاده از آنها می توان به هزینه های بالاتر، بوی سوختگی گوشت در حین عمل و عدم استفاده از آنها برای کشیدن مستقیم دندان اشاره کرد.

مراقبت های بعد از کشیدن دندان 

از آنجایی که خونریزی پس از کشیدن دندان طبیعی است، دندانپزشک شما به مدت حدود 45 دقیقه گاز قرار می دهد تا به آن ناحیه فشار وارد کند و خون لخته شود. مقداری تورم و ناراحتی پس از درمان طبیعی است.

کمپرس سرد یا کمپرس یخ می تواند به کاهش تورم کمک کند. اگر پس از از بین رفتن تورم فک شما دردناک و سفت شده است، از کمپرس گرم استفاده کنید. خوابیدن با سر به سمت بالا برای کاهش فشار روی فک و بالا نگه داشتن سر با بالش های اضافی نیز ممکن است کمک کننده باشد. علاوه بر این، دندانپزشک شما ممکن است به شما توصیه کند که مسکن های OTC مانند ایبوپروفن (Motrin یا Advil) را برای چند روز مصرف کنید. با کشیدن جراحی – که معمولاً بعد از آن درد بیشتری ایجاد می کند – ممکن است دندانپزشک شما یک داروی مسکن تجویز کند.

سایر نکات مراقبت بعد از آن عبارتند از :

• بلافاصله پس از درمان تا 24 ساعت اول دهان خود را شستشو ندهید.
• از یک رژیم غذایی نرم یا مایع (شیر، بستنی، پوره سیب زمینی، پودینگ) در روز و روز بعد از کشیدن دندان استفاده کنید و به تدریج به سمت خوردن غذاهایی که جویدن آنها آسان است پیش بروید. با دندان هایی که از محل استخراج فاصله دارند بجوید.
• دندان های دیگر را طبق معمول مسواک بزنید و نخ دندان بکشید، اما از دندان ها و لثه های کنار سوکت کشیدن خودداری کنید.
• پس از 24 ساعت اول، حداقل به مدت پنج روز پس از استخراج، حفره را به آرامی با آب نمک گرم (1/2 قاشق چایخوری نمک) بشویید.