- ۲۹ مرداد, ۱۴۰۲
- Darno
- دیدگاه: 0
- دهان و دندان
این مقاله اهمیت یک دندان از دست رفته بر روی ظاهر و زیبایی لبخند شما و همچنین تاثیر آن بر تواناییهای عملکردی شما در خوردن و جویدن را بیان میکند. همچنین از ایمپلنت دندان به عنوان یک جایگزین برای دندان از دست رفته صحبت میشود و بررسی میکند که کشیدن دندان و استفاده از ایمپلنت چه تاثیری در خوردن و سایر عواقب از دست دادن دندان دارد.
چه مدت بعد از کشیدن دندان باید برای کاشت ایمپلنت اقدام کرد؟
مدت زمانی که بیمار باید بعد از استخراج دندان منتظر کاشت ایمپلنت دندان بماند، بستگی به عوامل مختلفی دارد و در افراد متفاوت است. در برخی موارد، اگر استخوان فک به اندازه کافی سالم باشد، ایمپلنت دندان ممکن است در همان روزی که دندان استخراج شده است، قرار داده شود. اما در اکثر موارد، دندانپزشک توصیه میکند که بیمار بین ۳ تا ۶ ماه بعد از استخراج دندان صبر کند تا منطقه بهبود کامل خود را تجربه کند.
اگر بیمار تصمیم بگیرد مدت زمان بیشتری صبر کند، ممکن است استخوان فک نازک یا ضعیف شود و همچنین ممکن است دندانهای اصلی دیگر به سمت فضای خالی بین دندانها حرکت کنند و باعث از دست دادن تراز اولیه و کج شدن دندانها شوند. به همین دلیل، بعد از استخراج دندان، مهم است که بر اساس معاینات و توصیه دندانپزشک، زمان مناسب برای کاشت ایمپلنت تعیین شود.
بر اساس فاصله زمانی بین کشیدن دندان و کاشت ایمپلنت، ۴ نوع درمان وجود دارد که در ادامه به هر یک از آنها میپردازیم:
کاشت نوع یک یا type I :
این روش، که به آن ایمپلنت فوری یا immediate implantation نیز گفته میشود، امکان قرار دادن ایمپلنت در همان لحظه پس از کشیدن دندان را فراهم میکند. اگرچه به نظر ممکن است این درمان به سادگی انجام شود، اما در واقع ایمپلنت فوری به عنوان یک درمان پیشرفته محسوب میشود و ممکن است نیازمند ملاحظات بیشتری نسبت به درمانهای معمولی باشد. این روش به طور عمومی برای مناطق جلوی دهان که از دندان محروم هستند، استفاده میشود. یکی از مزایای این روش کاهش مدت زمان درمان است.
کاشت نوع دو یا type II :
کاشت ایمپلنت در نوع دوم، که در مدت ۴ تا ۸ هفته پس از کشیدن دندان انجام می شود، هنوز به جای ریشه دندان کشیده شده، استخوان سازی کامل نشده است. با این حال، در این مدت لثه و بافت های نرم ترمیم شده و جراحی کاشت ایمپلنت راحت تر خواهد بود. این نوع کاشت ایمپلنت عموما برای نواحی جلوی دهان که در بهبود زیبایی نقش مهمی دارند، انجام می شود.
کاشت نوع سه یا type III :
کاشت ایمپلنت در نوع سوم، معمولاً بین ۱۲ تا ۱۶ هفته پس از جراحی استخوان دندان انجام میشود. در این روش، کاشت ایمپلنت به راحتی و با موفقیت بیشتری انجام میشود، زیرا بافت نرم (لثه) و بافت سخت (استخوان) بهبود یافته و کاملاً بالغ شدهاند. تنها نقصی که این نوع کاشت دارد، عدم وجود دندان در طول این مدت است. به همین دلیل، این روش بیشتر برای دندانهای عقبی که قابل تشخیص نیستند، استفاده میشود.
کاشت نوع چهار یا type IV :
در این روش بیش از ۱۶ هفته بعد از کشیدن دندان، کاشت ایمپلنت انجام میشود و اغلب در مواردی که نیاز به جراحیهای وسیع و پیوندهای بزرگ است، کاربرد دارد.
بهترین زمان کاشت ایمپلنت
توصیه میشود که برای ایمپلنت دندان، بهترین زمان ۲ الی ۴ ماه پس از کشیدن دندان باشد. در این بازه زمانی، بافت لثه و استخوان به کاملی ترمیم میشوند و این باعث میشود که کاشت ایمپلنت به راحتی به استخوان ادغام شود. در این مدت زمان، هیچ تغییری در لثه و دندانهای مجاور رخ نمیدهد و دندانپزشک بدون نیاز به هرگونه عمل جراحی میتواند ایمپلنت را کاشت کند. انجام ایمپلنت زودتر، باعث میشود که ناحیه عمل سریعتر بهبود یابد و پایه ایمپلنت با استخوان به سرعت جوش خورده و بیمار بلافاصله به حالت عادی خود بازگردد. همچنین، زودتر کاشت ایمپلنت منجر به کاهش هزینه نیز میشود.
عوامل موثر در تعیین بهترین زمان ایمپلنت
همانطور که قبلاً اشاره شد، زمان مناسب برای انجام عمل ایمپلنت در پس از خلع دندان به عوامل مختلفی بستگی دارد. این عوامل شامل موارد زیر میشوند:
استخوان فک درجه چگونگی تراکم، ارتفاع و عرض دارد.
روش خلع دندان استفاده شده برای خلع دندان.
موجود بودن یا عدم موجودی عفونت در لثه و دندانها.
تعداد جراحات قبلی که بیمار ممکن است داشته باشد.
محل قرارگیری دندان و مکانهای خالی که با بررسی میشود.
سن بیمار.
وضعیت عمومی سلامتی و بیماریهای مرتبط.
آیا می توان بلافاصله بعد از کشیدن دندان ایمپلنت کاشت؟
در صورتی که مشکلی در استخوانهای فک، لثه و دندانهای مجاور وجود نداشته باشد، میتوان بلافاصله پس از جراحی کشیدن دندان، کاشت ایمپلنت را انجام داد. شرایط لازم برای انجام ایمپلنت فوری عبارتند از: عدم تورم، عفونت، بیماریهای لثه و التهاب در محل کاشت ایمپلنت که باعث میشوند ایمپلنت در صورت وجود عفونت پس زده نشود. همچنین باید حضور بافت استخوانی با تراکم و کیفیت مناسب در محل کاشت ایمپلنت، امکان التیام زخم، پر کردن حفره خالی دندان و احاطه کردن ایمپلنت را فراهم کند. همچنین باید عدم ابتلا به بیماریهای عمومی مانند دیابت و عدم مصرف سیگار و الکل و رعایت بهداشت دهان و دندان داشته باشیم. همچنین براکسیزم (دندان قروچه) نباید وجود داشته باشد.