تاریخچه ایمپلنت دندان

شواهد واضحی وجود دارند که نشان می‌دهند عوامل ترکیبی شامل سخت افزار ایمپلنت، مهارت کلینیسین و وضعیت بیمار می‌توانند باعث تحلیل استخوان مارجینال و حتی از دست رفتن ایمپلنت شوند.
ممکن است مکانیسم پشت عملکرد این عوامل ترکیبی به شکل شکستگی ریز استخوانی یا آسیب های دیگر در استخوان باشد که در نتیجه به التهاب منجر می‌شود و در نهایت باعث تحلیل استخوان می‌شود.
تا کنون هیچ تحقیقی نشان نداده است که عفونت اولیه عامل تحلیل استخوان باشد.
اطلاعات موجود نشان می‌دهد که عواملی که می‌توانند به عنوان پری ایمپلنتایتیس ثانویه شناخته شوند، عوامل اصلی دیگری به جز عفونت (مانند عوامل ترکیبی) هستند که می‌توانند باعث آلوده شدن بافت های اطراف ایمپلنت شوند و وضعیت کلینیکی را به خطر بیندازند.
از اطلاعات موجود نمی‌توان استنتاج کرد که بارگذاری بیش از حد هرگز منجر به تحلیل استخوان مارجینال اطراف ایمپلنت نمی‌شود، اما دلیلی نیز یافت نشد که بارگذاری بیش از حد به تنهایی عامل تحلیل استخوان مارجینال اطراف ایمپلنت باشد. بهتر است از عبارت strain مخرب بین سطح ایمپلنت و استخوان بجای بارگذاری بیش از حد استفاده شود زیرا بارگذاری بیش از حد وابسته به شرایط نسبی است.
واکنش های غیر عفونی جسم خارجی (مانند تجمع ذرات سمان در بافت نرم) می‌تواند باعث تحلیل استخوان مارجینال شود و حتی در ترکیب با سایر عوامل، باعث پری ایمپلنتایتیس ثانویه شود.