ایمپلنت دیجیتال چیست؟

ایمپلنت دیجیتال چیست؟

ایمپلنت دیجیتال به روش درمان کاشت ایمپلنت دندان گفته می شود که در مراحل مختلف آن از تجهیزات و تکنولوژی های جدید بهره گرفته می شود تا نتیجه سریعتر، دقیق تر و راحت تر حاصل شود. برخی از مطبها یا کلینیکها ممکن است به همه این تکنولوژیها مجهز باشند و برخی دیگر تنها یک یا چند مورد آن را در اختیار داشته باشند. متداولترین فناوریهای ایمپلنت دیجیتال به صورت زیر است:

_اسکن دیجیتالی دهان (قالب گیری دیجیتالی) به جای قالب گیری با خمیر دندانپزشکی

در این روش دیگر نیازی به خمیر نیست بلکه با دستگاه دیجیتالی دهانتان اسکن می شود. تصاویر به دست آمده بلافاصله به کامپیوتر فرستاده می شوند بنابراین به جای این که پروتز ساز مدتی منتظر بماند، میتواند فورا کار ساخت ترمیم را شروع نماید.

_عکس برداری دیجیتالی

یکی دیگر از پیشرفتهای حوزه دندانپزشکی، عکس برداری دیجیتالی است که در آن دیگر نیازی به گذاشتن فیلم در داخل دهان شما نمی باشد بلکه با کمک دستگاه دیجیتالی عکس گرفته می شود. با این حال این روش عکس برداری برای همه موارد مناسب نیست و باز هم ممکن است به عکس برداری دندان به روش معمولی نیاز پیدا کنید.

_دوربین داخل دهانی

این روش برای تشخیص دقیق تر پلاک، پوسیدگی، بیماری لثه، ترک خوردگی یا شکستگی دندانها، جدا شدن پر کردگی و مشکلات دیگر دهان و دندان استفاده می شود. پیش از کاشت ایمپلنت، دندانپزشک باید از سلامت لثه و دندانهای اطراف محل کاشت اطمینان حاصل کند تا موفقیت درمان به خطر نیفتد.

_مدل سازی سه بعدی کامپیوتری

برای عمل جراحی کاشت ایمپلنت دندان، از راهنمای جراحی دیجیتالی استفاده می شود. این راهنمای جراحی با استفاده از مدل سازی سه بعدی کامپیوتری به دست می آید تا وضعیت استخوان و عصب در محل کاشت ایمپلنت مشخص شود. با این اطلاعات، دندانپزشک قادر است برنامه ریزی دقیقی برای جراحی داشته باشد و این کار را با حداقل برش، انجام بدهد. هر چه برش کمتری در جراحی ایجاد شود، طول دوره نقاهت پس از عمل کاشت ایمپلنت دندان کوتاهتر خواهد بود و درد کمتری را نیز تجربه خواهید کرد.

_تکنولوژی کد / کم

برای ساخت ترمیم با کد / کم، ابتدا ایمپلنت قالب گیری دیجیتالی می شود، تصاویر به صورت داده های دیجیتالی ذخیره شده و به دستگاه فرستاده می شوند. در کامپیوتر با نرم افزار طراحی سه بعدی، ترمیم متناسب با شرایط ایمپلنت طراحی می شود. دندانپزشک ممکن است تغییراتی در طراحی ایجاد نماید. مدل نهایی به دستگاه تراش دیجیتالی فرستاده می شود تا در آنجا، دستگاه ترمیم را تراش داده و آماده کند. کل این فرآیند به جای دو هفته در روش سنتی، تنها ظرف یک روز انجام می شود.

کاشت ایمپلنت دیجیتالی همانند کاشت ایمپلنت معمولی مستلزم وجود شرایط مناسب است. شرایط کاشت ایمپلنت دیجیتالی تفاوتی با ایمپلنت معمولی ندارد و هر کسی که میتواند روش معمولی کاشت را پشت سر بگذارد، ایمپلنت دیجیتالی نیز میتواند بکارد. این شرایط عبارتند از:

  • داشتن استخوان کافی و با کیفیت در محل کاشت و یا انجام پیوند استخوان در صورت توصیه دندانپزشک
  • سلامت دهان و لثه
  • وضعیت سلامتی مناسب در زمان جراحی (برای مثال اگر دیابت دارید باید بیماری تان تحت کنترل قرار بگیرد و سپس اقدام به جراحی کنید)
  • ترک سیگار از چند هفته پیش از جراحی تا چند هفته پس از جراحی
  • توانایی رعایت کردن اصول بهداشتی دهان و دندان.

مرحله 1- آزمون مقدماتی

وضعیت بیمار را ارزیابی کنید و تصمیم بگیرید که آیا روش ایمپلنت را ادامه دهید یا خیر.

مرحله 2- ایمپرشن کوپینگ

برخورد قالب با پلی اتر (یا موادی مثل آن ، نباید بافت های نرم را فشرده کند) یا با اسکنر داخل دهانی انجام شود.

مرحله 3 – اسکن مدل

در صورتی که I0S وجود نداشته باشد، آزمایشگاه مدل را اسکن می کند. بر اساس این تصاویر، می تواند یک WAX-UP مجازی ایجاد کند. فایل ها باید در آن ذخیره شوند.

فرمت STL و ارسال به کلینیک دندانپزشکی انجام گردد.

مرحله 4 – TC Scan

 امکان استفاده از CT یا ترجیحا CBCT  وجود دارد.

تنها لازمه این است که بیمار را اسکن کنید و مقداری فاصله بین دوقوس (دهان باز) بگذارید.

آزمون باید در قالب DICOM ذخیره شود.

مرحله 5- تطبیق

دکتر با استفاده از یک نرم‌افزار برنامه‌ریزی خاص، فایل‌های STL را با اسکن CBCT مطابقت می‌دهد و از دندان‌های بیمار به عنوان نشانگر استفاده می‌کند.

مرحله 6- برنامه ریزی ایمپلنت

بعد از بررسی های انجام شده ورعایت نکات ایمنی فیکسچر ها در موقعیت مناسب قرارمیگیرند.

مرحله 7- راهنمای پروژه

پردازشگر به لابراتوار و دندانپزشک کمک می کند تا راهنما را مدل سازی کنند. فایل های STL را می توان بلافاصله بعداز گرفتن، ارسال کرد.

مرحله۸-لابراتوار، راهنمای تولید

فایلSTLرامیتوان توسط پرینتر های سه بعدی با دستگاه آمیلینگ پردازش کرد.بعد از چاپ وآماده شدن استیل رینگ ها باتوجه به اسکن در موقعیت های خود قرارخواهندگرفت.

مرحله 9 – جراحی

پزشک پس از تثبیت راهنما در دهان بیمار، عمل جراحی را با کیت راهنمای SNUCONE  انجام می دهد.

در صورت امکان، پروتز موقت قرار داده می شود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *